ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ MEA CULPA

Ο δάσκαλος τον κοίταξε μέχρι να κλείσει την πόρτα πίσω του. Σηκώθηκε από το γραφείο και πλησίασε στο παράθυρο. Κοίταξε το προαύλιο. Πόσα χρόνια είχε θυσιαστεί γιαυτό που αγαπούσε…για τον άνθρωπο. Για τον λάθος άνθρωπο και πάσχιζε να τον κάνει σωστό. Για τον απογοητευμένο άνθρωπο, για να του δώσει μια ελπίδα. Έβγαλε τα γυαλιά του. Χρόνια τώρα είχαν γίνει ένα με το πρόσωπο του. Προσπάθησε να δει χωρίς αυτά. Τα έβλεπε θολά όλα. Τα αντικείμενα δεν τα ξεχώριζε μα τις καθαρές ματιές μπορούσε να τις διακρίνει από χιλιόμετρα. Μια μάτια κοφτερή, καθαρή όπως και του Αλέξη.

MEA CULPA ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕΝΑΟΝ