Κυριακή 27 Αυγούστου 2017
Σάββατο 26 Αυγούστου 2017
Συνέντευξη στην Αλίνα Ππαδοπούλου και στα BOOKS'N'MORE
Η συγγραφέας Κωνσταντίνα Alberti μας συστήνεται
Γεννήθηκε
Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη στην Τσιμισκή. Σε αυτή την πόλη που ο αέρας της μυρίζει αλλιώς, που οι άνθρωποι είναι αλλιώς.
Μεγάλωσε
Μεγάλωσα μέσα σε μια πολύ όμορφη οικογένεια. Από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού μετακομίσαμε στην Αθήνα και στα 14 μου οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του πατέρα μου μας οδήγησαν στην Ιταλία και συγκεκριμένα στη Ρώμη, όπου η μισή μου καταγωγή είναι από εκεί.
Σπούδασε
Με την επιστροφή μου στην Αθήνα πέρασα στην Ιατρική Αθηνών. Σπούδασα Αναισθησιολογία, έκανα την ειδικότητά μου, αλλά με κέρδισε η τέχνη. Και έτσι η Ιατρική αν και ήταν ένα όνειρό μου, έμεινε εκεί. Ασχολήθηκα με το ραδιόφωνο στα Fm, με τις δημόσιες σχέσεις θεάτρων, με τη διοργάνωση μεγάλων eventsστην Ελλάδα και στο εξωτερικό, υπήρξα casting manager και διευθύντρια παραγωγής σε σειρές και έργα στην τηλεόραση.
Εργάζεται
Εργάζομαι στον όμιλο A&P όπου έχω ένα μεγάλο μέρος μετοχών, μέσα στον οποίο ανήκουν το ραδιόφωνοheartbeat, η Arts promotion, οι Εκδόσεις ΑΕΝΑΟΝ και Mcriver Publications. Eίμαι ραδιοφωνική παραγωγός στον Heartbeat Radio, με την επιτυχημένη εκπομπή MEA CULPA και υπεύθυνη έκδοσης στις εκδόσεις ΑΕΝΑΟΝ και Mcriver Publications.
Μένει
Mένω στην Αθήνα, εδώ και πολλά χρόνια.
Οικογένεια
Είμαι χωρισμένη και ζω με τον γιο μου και τα τέσσερα σκυλιά μας.
Φοβάται
Φοβάμαι πολλά πράγματα. Το σκοτάδι, τον θάνατο, την απώλεια γενικά. Δεν με τρομάζει η μοναξιά. Με τρομάζει η απώλεια.
Ξεκαρδίζεται
Νομίζω πως παλιότερα γελούσα πιο εύκολα. Αλλά αν ξεκινήσω αργώ να σταματήσω. Συγκεκριμένα γελάω πολύ όταν οι συνεργάτες μου με αναπαριστάνουν.
Πληγώνεται
Πληγώνομαι εύκολα. Τα παίρνω όλα κατάκαρδα και ας μη μου φαίνεται. Έχω όμως την αντοχή να τα ξεπερνάω.
Βαριέται
Βαριέμαι τρελά! Βαριέμαι τα μέρη, τους ανθρώπους τις δραστηριότητες. Πάντα βαριέμαι και βάζω πλώρη για κάτι άλλο.
Τρομάζει
Τρομάζω με τους θορύβους, ειδικά μέσα στη νύχτα.
Στον ελεύθερο χρόνο του
Ελεύθερο χρόνο δεν έχω πολύ. Όταν όμως εξοικονομώ τον διαθέτω στο γιο μου, σε καλούς φίλους και συνεργάτες και στον εαυτό μου.
Πλέον δεν
Πλέον δεν ξεχνάω εύκολα τους ανθρώπους που με πλήγωσαν. Μπορεί να συγχωρώ με μεγάλη ευκολία. Αλλά πάντα θυμάμαι.
Κλαίει
Κλαίω πανεύκολα. Από χαρά ή από λύπη. Νομίζω πως το κλάμα δεν είναι πάντα αδυναμία. Το μεταφράζω σε δύναμη, σε έκφραση συναισθημάτων καταπιεσμένων. Δεν ντρέπομαι να κλάψω μπροστά σε άλλους.
Αποφάσισε
Αποφάσισα πως δεν χρειάζονται ευκαιρίες σε κάποιους ανθρώπους. Ο καθένας έχει το χρόνο του να διορθώσει ή να χαλάσει κάτι.
Διαβάζει
Διαβάζω πολύ. Μου αρέσει εκείνη η μοναδική στιγμή. Με ηρεμεί.
Θυμάται
Θυμάμαι πάντα ο,τι με έκανε να χαμογελάω. Θυμάμαι ακόμα και αυτά που με έκαναν να κλαίω. Από κάθε συναίσθημα κάτι παίρνουμε.
Θέλει
Θέλω να ευχαριστιέμαι την κάθε μου μέρα. Να έχω υγεία εγώ και όσοι αγαπώ.
Απέρριψε
Απέρριψα πολλούς ανθρώπους από τη ζωή μου. Έκανα format. Δεν μου αρέσει να παραγεμίζω την ψυχή μου με πολλά και πολλούς.
Ζητάει
Να παίρνω σεβασμό. Ζητάω αλήθειες όσο και αν πονάνε. Ζητάω κατανόηση όπως δίνω.
Αγαπάει
Δεν αγαπάω εύκολα. Η αγάπη είναι δύσκολο πράγμα. Πολύπλοκο και απλό ταυτόχρονα. Αν αγαπήσω όμως είναι για πάντα.
Βολτάρει
Βολτάρω συχνά με φίλους και καλούς συνεργάτες. Λατρεύω το κέντρο της Αθήνας. Κάθε φορά μου μοιάζει αλλιώς.
Γράφει
Γράφω πολύ. Τελειώνω τώρα το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο ΜEA CULPA. Mιά αληθινή ιστορία αγάπης, ασυνήθιστη, ανατρεπτική, με ψέματα και αλήθειες. Με χαμόγελο και δάκρυ. Μια ιστορία που δεν είναι εύκολο να τη ζήσει ο καθένας. Μόνο όποιος τολμάει.
Μαγειρεύει
Το σιχαίνομαι!!
Δημιουργεί
Η Δημιουργία είναι χαρά. Είναι αναπνοές σε στιγμές αδυναμίας. Μου αρέσει να δημιουργώ.
Δέχεται
Δέχομαι εύκολα τη συγνώμη του άλλου ακόμα και αν δεν την εννοεί. Γιατί πιστεύω στη δύναμη της λέξης. Γιατί πιστεύω πως όση δύναμη χρειάζομαι για να συγχωρήσω κάποιον, άλλη τόση χρειάζεται και αυτός που ζητάει συγνώμη.
Ταξιδεύει
Περισσότερο με το μυαλό μου. Αυτά τα δικά μου μοναδικά ταξίδια είναι δύσκολο να τα ακολουθήσει κάποιος. Γι’ αυτό που και που πάω και κανένα ταξίδι με φίλους.
Γυμνάζεται
Μου αρέσει η yoga. Δεν έχω πια χρόνο άλλα, όποτε τύχει να κάνω yoga το συναίσθημα μετά είναι απερίγραπτο.
Απομονώνεται
Ναι πολύ συχνά. Σχεδόν καθημερινά. Μου αρέσει. Με κάνει καλύτερη.
Θίγεται
Θίγομαι εύκολα και ειδικά όταν κάτι το μαθαίνω τελευταία. Αυτό με θίγει και με εξοργίζει.
Αναπολεί
Αναπολώ πάντα τα υπέροχα παιδικά μου χρόνια. Τη μυρωδιά αυτή της μαμάς μου. Το παλιό μου σπίτι. Το χαμόγελο του πατέρα μου.
Κοιμάται
Κοιμάμαι λίγο. Δεν μου αρέσει πολύ ο ύπνος.
Νοιάζεται
Νοιάζομαι κυρίως για τα ζώα. Μας έχουν περισσότερο ανάγκη.
Ξανά
Ξαναζώ από την αρχή ειδικά όταν κάτι πάει να με ρίξει.
Ονειρεύεται
Ονειρεύομαι πάντα. Δεν θα μπορούσα να ζήσω αλλιώς. Ποιος άνθρωπος δεν ονειρεύεται;
Παίζει
Παίζω ναι. Μου αρέσουν τα επιτραπέζια, οι κούνιες η τραμπάλα. Με τους ανθρώπους δεν παίζω ποτέ!
Παθιάζεται
Παθιάζομαι έντονα, εύκολα, μέχρι τελικής πτώσεως και δε με νοιάζει αν θα φάω τα μούτρα μου.
Καπνίζει
Καπνίζω υπερβολικά. Δυστυχώς.
Σκέφτεται
Σκέφτομαι ακόμα και όταν κοιμάμαι, πραγματικά.
Σβήνει
Σβήνω τα λάθη. Δεν υπάρχει λόγος να τα έχουμε στη ζωή μας. Μαθαίνουμε από αυτά και προχωράμε.
Σιωπά
Λίγο δύσκολο για μένα. Δεν σιωπώ. Αντιδρώ πάντα σε ό,τι είναι ενάντια στα θέλω μου. Διεκδικώ έντονα ο,τι θέλω.
Τολμά
Τολμάω ναι, χωρίς να μετρήσω το αποτέλεσμα. Αλλιώς η λέξη δεν θα ήταν τόλμη. Αλλά συμβιβασμός.
Υπόσχεται
Υπόσχομαι να δίνω ό,τι μπορώ σε όσους αγαπώ. Υπόσχομαι να μείνω αυθεντική, καθαρή και ατόφια όπως είμαι. Υπόσχομαι να σας κάνω να αγαπήσετε το MEA CULPA μου, αλλά και το δικό σας.
Αλίνα σε ευχαριστώ για τις υπέροχες ερωτήσεις σου. Ευχαριστώ τον εκδοτικό μου οίκο ΑΕΝΑΟΝ, που μου εμπιστεύεται το όνομά του για να γράψω αυτό το βιβλίο.
Συνέντευξη στις "ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΣΤΙΓΜΕΣ"
Διαβάστε εδώ την συνέντευξη που έδωσα στο Blog Οι δικές μου στιγμές. Ευχαριστώ την Χυτούλα Παπάζογλου
http://www.oidikesmoustigmes.gr/2017/05/blog-post_16.html
http://www.oidikesmoustigmes.gr/2017/05/blog-post_16.html
Φόβος
Φόβος! Το χειρότερο συναίσθημα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος. Ολέθριο και καταστροφικό. Φόβος για το αύριο, για το σήμερα, για το τώρα.
Φόβος για εμάς, για τους άλλους.
Σε όλη μας τη ζωή χάνουμε την ουσία από φοβίες. Γεμίζουμε ανασφάλειες και δεν μπορούμε να χαρούμε τις στιγμές, να απολαύσουμε τα σημαντικά και χαρούμενα γεγονότα.
Ο φόβος, μας πάει πίσω.
Μια νέα σχέση δημιουργείται όταν δυο άνθρωποι είναι ερωτευμένοι. Κι όμως...
Πόσες φορές δεν χαλάσαμε τις στιγμές μας με τον έρωτα μας επειδή φοβόμασταν το μετά; Τον χωρισμό, την απουσία την απόρριψη.
Εργασία. Μια νέα πρόσληψη είναι δημιουργία. Κι όμως...
Πόσες φορές δεν πανικοβληθήκαμε μήπως χάσουμε τη θέση μας;
Ταξίδια. Πόσο όμορφο να μπορείς να ταξιδεύεις, να γνωρίζεις νέους τόπους και άλλες κουλτούρες; Κι όμως...
Πόσες φορές πριν από κάθε ταξίδι δεν αγχωθήκαμε για τα εισiτήρια, τη διαμονή την επιστροφή;
Σε κάθε μας στιγμή υπάρχει πάντα ένας φόβος, μικρός ή μεγάλος.
Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο όμορφα θα ήταν όλα αν τα ζούσαμε χωρίς να σκεφτόμαστε πολύ;
Μέσα στη χαρά μας δεν έχει θέση κανένα αρνητικό συναίσθημα. Κανένα ίσως, κανένα αν.
Ο φόβος καταστρέφει τις στιγμές που εμείς φτιάχνουμε. Αλλά και τον φόβο εμείς τον δημιουργούμε. Εμείς τον τρέφουμε με το δικό μας μυαλό.
Αφεθείτε λοιπόν σε ό,τι έρχεται, ζήστε το, εξαντληθείτε από τη χαρά που σας προσφέρει και αφήστε στην άκρη τις σκέψεις τα ερωτηματικά και τον φόβο. Αντικαταστήστε τον με αισιοδοξία. Σταματήστε να σαμποτάρετε τον ίδιο σας τον εαυτό.
Ο φόβος δεν έρχεται ποτέ απρόσκλητος. Ευκαιρία λοιπόν να του κλείσετε την πόρτα.
Φόβος για εμάς, για τους άλλους.
Σε όλη μας τη ζωή χάνουμε την ουσία από φοβίες. Γεμίζουμε ανασφάλειες και δεν μπορούμε να χαρούμε τις στιγμές, να απολαύσουμε τα σημαντικά και χαρούμενα γεγονότα.
Ο φόβος, μας πάει πίσω.
Μια νέα σχέση δημιουργείται όταν δυο άνθρωποι είναι ερωτευμένοι. Κι όμως...
Πόσες φορές δεν χαλάσαμε τις στιγμές μας με τον έρωτα μας επειδή φοβόμασταν το μετά; Τον χωρισμό, την απουσία την απόρριψη.
Εργασία. Μια νέα πρόσληψη είναι δημιουργία. Κι όμως...
Πόσες φορές δεν πανικοβληθήκαμε μήπως χάσουμε τη θέση μας;
Ταξίδια. Πόσο όμορφο να μπορείς να ταξιδεύεις, να γνωρίζεις νέους τόπους και άλλες κουλτούρες; Κι όμως...
Πόσες φορές πριν από κάθε ταξίδι δεν αγχωθήκαμε για τα εισiτήρια, τη διαμονή την επιστροφή;
Σε κάθε μας στιγμή υπάρχει πάντα ένας φόβος, μικρός ή μεγάλος.
Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο όμορφα θα ήταν όλα αν τα ζούσαμε χωρίς να σκεφτόμαστε πολύ;
Μέσα στη χαρά μας δεν έχει θέση κανένα αρνητικό συναίσθημα. Κανένα ίσως, κανένα αν.
Ο φόβος καταστρέφει τις στιγμές που εμείς φτιάχνουμε. Αλλά και τον φόβο εμείς τον δημιουργούμε. Εμείς τον τρέφουμε με το δικό μας μυαλό.
Αφεθείτε λοιπόν σε ό,τι έρχεται, ζήστε το, εξαντληθείτε από τη χαρά που σας προσφέρει και αφήστε στην άκρη τις σκέψεις τα ερωτηματικά και τον φόβο. Αντικαταστήστε τον με αισιοδοξία. Σταματήστε να σαμποτάρετε τον ίδιο σας τον εαυτό.
Ο φόβος δεν έρχεται ποτέ απρόσκλητος. Ευκαιρία λοιπόν να του κλείσετε την πόρτα.
Konstandina Alberti
Απόσπασμα Mea Culpa
 |
