Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2017

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ MEA CULPA






Ο δάσκαλος τον κοίταξε μέχρι να κλείσει την πόρτα πίσω του. Σηκώθηκε από το γραφείο και πλησίασε στο παράθυρο. Κοίταξε το προαύλιο. Πόσα χρόνια είχε θυσιαστεί γιαυτό που αγαπούσε…για τον άνθρωπο. Για τον λάθος άνθρωπο και πάσχιζε να τον κάνει σωστό. Για τον απογοητευμένο άνθρωπο, για να του δώσει μια ελπίδα. Έβγαλε τα γυαλιά του. Χρόνια τώρα είχαν γίνει ένα με το πρόσωπο του. Προσπάθησε να δει χωρίς αυτά. Τα έβλεπε θολά όλα. Τα αντικείμενα δεν τα ξεχώριζε μα τις καθαρές ματιές μπορούσε να τις διακρίνει από χιλιόμετρα. Μια μάτια κοφτερή, καθαρή όπως και του Αλέξη.

MEA CULPA ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕΝΑΟΝ

Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ MEA CULPA


Στο μυαλό του επικρατούσε σύγχυση. Θυμήθηκε τα λόγια της.
Φοβάμαι, μήπως μια μέρα χαθούμε και που  θα σε βρω;
Θα σε βρω εγώ…
Και αν δεν μπορέσεις;
Μη φοβάσαι.

MEA CULPA ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 
ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕΝΑΟΝ 

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ





Βυθίστηκα στον καναπέ κοιτάζοντας έξω το απέραντο σκοτάδι. Προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω την απόσταση της χαράς και της λύπης, του μαζί και του χώρια. Άσχημο παιχνίδι ο έρωτας και είναι ίδιος με τον πόλεμο. Έχει θύτες και θύματα. Έγειρα πίσω την πλάτη μου και άναψα ένα τσιγάρο.
Και τι ζητούσα τελικά; Μια νύχτα να αλητέψω στο μυαλό του. Μια στιγμή να του κλέψω ένα χάδι, να μυρίσω το κορμί του, να κοιτάξω τα μάτια του, να γευτώ το φιλί του. Και τι ήθελα τελικά; Να τρυπώσω σε μια γωνίτσα της καρδιάς του, να γίνω κάτι αφού δεν μπορούσα να γίνω τα πάντα. 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ MEA CULPA ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΕΝΑΟΝ http://ekdoseis-aenaon.com/

Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017

Απόσπασμα MEA CULPA



Γύρισα το χρόνο πίσω, εκεί που παιδί ακόμα στην πατρίδα μου τη Θεσσαλονίκη οι απογευματινές βόλτες στην παραλία με έβρισκαν πάντα χωμένη στις ροζ πικροδάφνες να προσπαθώ να βρω την καλύτερη και να τη δώσω στη μαμά μου. Και εκείνη όταν γυρίζαμε σπίτι, έπιανε ένα μικρό ποτηράκι το γέμιζε νερό και την έβαζε μέσα. Χαμογελούσε κάθε μέρα το ίδιο ενθουσιασμένη, εκστασιασμένη μπορώ να πω λες και της έπαιρνα το καλύτερο δώρο. Και ας ήταν πάντα η ίδια ροζ πικροδάφνη.

Έρχεται σύντομα από τις Εκδόσεις ΑΕΝΑΟΝ

Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2017

Απόσπασμα MEA CULPA





Με μάγευε αυτός ο άνθρωπος, με έναν ανεξήγητο τρόπο. Ήταν σαν μελωδία που την άκουγα και ακολουθούσα τον ήχο της, σαν γάργαρο νερό που με δρόσιζε κάθε φορά που κυλούσε επάνω μου, σαν γλυκό κρασί που το έπινα και ζαλιζόμουν. Δεν ήξερα πολλά γι'αυτόν, σχεδόν τίποτα. Γύρω του ένα μυστήριο. Μιλούσε λίγο. Κι όμως ακόμα και αυτό με μάγευε. Το λίγο του ήταν πολύ.




Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

Η μεγάλη κυρία της ζωής μας λέγεται ΑΠΟΡΡΙΨΗ




Πόσο δύσκολο είναι αλήθεια να ακούς κατάμουτρα το όχι, το δεν μπορώ, το δεν θέλω. Μη μου πείτε! Όλοι μας έχουμε βρεθεί στην δυσάρεστη θέση να ακούσουμε το μεγάλο όχι από κάποιον, αλλά και στην ευχάριστη να το προσφέρουμε σε κάποιον.
Σε αυτή τη ζωή είμαστε πρωταγωνιστές και κομπάρσοι. Παίζουμε πάντα στο ίδιο έργο όλοι, απλά αλλάζουμε καμιά φορά το σενάριο και τους ήρωες. Κάποιες φορές σε αυτό το έργο που λέγεται ζωή είμαστε νικητές και άλλες χαμένοι. Και ξέρετε γιατί; Διότι δεν θα είχε νόημα να ακούμε πάντα το ναι, ούτε βέβαια να ακούμε αυτό το απαίσιο όχι. Όλα έχουν φτιαχτεί με σοφία, με μαθηματική ακρίβεια, έτσι ώστε κανείς να μην είναι παραπονεμένος.
Ας πάρουμε παράδειγμα τις εργασίες. έχουμε πάει σε δουλειές όπου καθόμαστε λίγο και ύστερα ψάχνουμε για κάτι άλλο, με αποτέλεσμα μόλις το βρούμε να πάμε στον προϊστάμενό μας και να αναγγείλουμε απλώς την αποχώρησή μας.
'Εχει τύχει όμως να πάμε και σε κάποια δουλειά που να μας έχουν ανακοινώσει κάποια στιγμή την απόλυσή μας.
Το ίδιο γίνεται στις σχέσεις.
Ερωτευόμαστε δημιουργούμε σχέση γεμίζουμε τον άλλον με λόγια, υποσχέσεις, του δημιουργούμε μεγάλες προσδοκίες, ξεστομίζουμε και αυτό το για πάντα και όταν βαρεθούμε ή βρούμε κάτι άλλο τον αφήνουμε στα κρύα του λουτρού.
Από την άλλη αν μπούμε στην άλλη πλευρά, μας γεμίζουν και εμάς υποσχέσεις, λόγια, όνειρα, προσδοκίες και ένα πρωί ακούμε το περιβόητο, χωρίζουμε.
Συμπέρασμα; Σε αυτή τη ζωή όσο πληγώνουμε πληγωνόμαστε. Όσο απογοητευόμαστε απογοητεύουμε, όσο αγαπάμε αγαπιόμαστε. Απλά μπορεί να συμβαίνει σε άλλο χρόνο με άλλους ανθρώπους.
Βλέπετε κανένας δεν είναι μόνο νικητής ή χαμένος.
Η Απόρριψή είναι μέσα στη ζωή μας, για να μας κάνει καλύτερους, να μας διδάσκει, να μας δυναμώνει και να μας δείχνει τον δρόμο να πορευόμαστε όρθιοι.
Πρέπει να αποδεχτείτε την απόρριψη! Πόσο αντιφατικό ε;
Αποδεχτείτε την απόρριψη είναι μέρος της ζωής σας. Του παιχνιδιού που έχουμε κληθεί όλοι να λάβουμε μέρος. Αυτό το μεγάλο παιχνίδι που λέγεται ζωή.




Η έμπνευση για το άρθρο μου ήρθε από το βιβλίο BEST SELLER της Evie Pride με τίτλο ΛΕΣ; και συγκεκριμένα από το ΛΕΣ NEW EDITION το οποίο σύντομα θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις ΑΕΝΑΟΝ

ekdoseis-aenaon.com



Konstandina Alberti